Το βιβλίο αυτό είναι η προσπάθεια ενός σκεπτόμενου Έλληνα να καταλάβει τι συνέβη σε έναν λαό που από το 1910 ως το 1915, ορμητικός και ενθουσιώδης, πολέμησε σκληρότατα και δούλεψε ενωμένος κάτω από την συνδυασμένη ηγεσία των «δύο Βήτα» ―του Βασιλιά Κωνσταντίνου στον στρατό και του Ελευθερίου Βενιζέλου στην πολιτική―, για να παρασυρθεί μετά σ’ έναν σκοτεινό στρόβιλο αλληλοκαταστροφής. Έκτοτε σ’ εκείνο το ξέσκισμα των Ελλήνων, το βαθύ και ματωμένο, δόθηκε μια απλοϊκή ερμηνεία, που το κουκούλωσε αλλά δεν το επούλωσε, και επομένως εξακολουθεί σήμερα να μας δηλητηριάζει και να μας παραλύει.

Απλά και καθαρά, διαγράφονται εδώ οι προσωπικότητες που συγκρούστηκαν, οι συνθήκες που τους έφεραν αντιμέτωπους, καθώς και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, ιδίως δε το πότε και πώς δημιουργήθηκε εκείνο το μύθευμα, που συνέβαλε μεν πολύ αποτελεσματικά στο να γείρει η πλάστιγγα, είχε δε ως τραγική παράπλευρη συνέπεια τον αφανισμό του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Η εικόνα που αναδύεται προσκρούει στην πεπατημένη. Στοιχειοθετείται όμως στέρεα καθώς τα γεγονότα των μοιραίων εκείνων ετών ―1913 με 1915― δίνονται ένα ένα, οι πηγές παρατίθενται, και έτσι ο κάθε αναγνώστης μπορεί να διασταυρώσει, να βεβαιωθεί για την αλήθεια και να κρίνει την άποψη.