Όταν του απονεµήθηκε το βραβείο Νόµπελ για την Ειρήνη τον Δεκέµβριο του 2010, ο Λιου Σιαοµπό εξέτιε ποινή ενδεκαετούς φυλάκισης σε µια κινεζική φυλακή για «υποκίνηση σε ανατροπή της κρατικής εξουσίας». Τα κείµενα και τα ποιήµατά του που περιλαµβάνονται στο βιβλίο αυτό δεν καταγράφουν µόνο τον αγώνα ενός κορυφαίου αντιφρονούντα εναντίον της τυραννίας, αλλά και εµπλουτίζουν τον φάκελο του οικουµενικού πόθου για ελευθερία και αξιοπρέπεια.

«Ο Λιου Σιαοµπό είναι ένας από εκείνους τους ασυνήθιστους ανθρώπους που µπορούν να κοιτάζουν την ανθρώπινη ζωή από την πιο ευρεία οπτική γωνία και να την αναλύουν λογικά µε βάση αρχές. Η οξύνοιά του προσέχει πράγµατα που και άλλοι κοιτάζουν, αλλά χωρίς να τα βλέπουν.

Ευτυχώς για µας, τους αναγνώστες του, έχει επίσης τη συνήθεια να γράφει χωρίς φόβο. Οι περισσότεροι Κινέζοι συγγραφείς σήµερα, συµπεριλαµβανοµένων των καλύτερων, γράφουν µε πολιτική περίσκεψη στο πίσω µέρος του µυαλού τους και µε µια σκιά να πλανάται πάνω από τα δάχτυλά τους καθώς αυτά κινούνται στο πληκτρολόγιο. Πώς πρέπει να διατυπώσω τα ζητήµατα; Ποια θέµατα δεν πρέπει ν’ αγγίξω; Ποια έµµεση σύνταξη πρέπει να χρησιµοποιήσω; Ο Λιου Σιαοµπό δεν κάνει τίποτε από αυτά. Στην περίπτωσή του τα πάντα είναι εκεί. Αυτό που πιστεύει, αυτό διαβάζεις».

(από τη εισαγωγή του Πέρρυ Λινκ)