Αντικείμενο του βιβλίου αποτελούν η θέση των χριστιανών και οι σχέσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το βιβλίο εξετάζει με σφαιρικό τρόπο τις επιμέρους όψεις του σύνθετου αυτού ζητήματος, υιοθετώντας τις μεθοδολογικές προσεγγίσεις της κοινωνικής ιστορίας. Στόχος είναι να εκθέσει εποπτικά και με συγκριτικό τρόπο τις ποικίλες διαβαθμίσεις της μακρόχρονης συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων στον χώρο και τον χρόνο, και να αναδείξει την πολυπλοκότητα της ιστορικής εμπειρίας. Το βιβλίο αναπτύσσεται θεματικά, εμβαθύνοντας τόσο στην εξέλιξη του θεσμικού πλαισίου όσο και στις κοινωνικές δυναμικές σε τοπικό και υπερτοπικό επίπεδο. Στο επίκεντρο βρίσκονται οι ορθόδοξοι πληθυσμοί των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας, εξετάζονται όμως και οι εξελίξεις που αφορούν τους αρμένιους και τους άραβες χριστιανούς, καθώς και τους καθολικούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ως προς το χρονικό εύρος, η έμφαση δίνεται στους «μέσους αιώνες» (αρχές 16ου – αρχές 19ου), αν και δεν απουσιάζει η πραγμάτευση των εξελίξεων στην πρώιμη και την ύστερη εποχή σε επιμέρους θεματικές ενότητες. Τα ζητήματα που εξετάζονται περιλαμβάνουν τους τρόπους ενσωμάτωσης των χριστιανικών Εκκλησιών και των μοναστικών ιδρυμάτων στο οθωμανικό πλαίσιο, τις θεσμικές όψεις της θέσης των χριστιανών υπηκόων και τις μεταβολές που επέφεραν σε αυτή οι θεσμικές αναπροσαρμογές και οι ευρύτερες ιστορικές εξελίξεις, τις συνεργατικές και συγκρουσιακές όψεις της συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων, τον εξισλαμισμό και την αποστασία, τα φαινόμενα συγκρητισμού και υβριδισμού, τη θέση των ξένων υπηκόων και τη δραστηριοποίηση των χριστιανικών δυνάμεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθώς και τα προβλήματα ερμηνείας που θέτουν οι διαφορετικές ιστοριογραφικές προσεγγίσεις.
