Όταν η «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» είναι ο νόμος, είναι το Κράτος, δεν υπάρχει χώρος για «…φιλία» και έρωτα. Σε έναν κόσμο επιλεκτικά κουφό, τα κύματα της αλήθειας φαντάζουν με τρικυμία στην πλασματική ηθική μας.
Πέντε χαρακτήρες, όχι μακριά από αυτό που «είσαι», μοιάζουν με την ελπίδα που ταλαντεύεται σε μια παράνοια, όπου η Γνώση θυμίζει στοιχειωμένο νεφέλωμα. Πόσο «τυχαίο» είναι να βρεθούν πέντε άνθρωποι στο ίδιο μέρος, περιμένοντας το ίδιο κύμα;
Πέντε είναι οι αισθήσεις που ξέρεις ή που νομίζεις ότι ξέρεις…
