Ενα από τα ωραιότερα σύγχρονα πασχαλινά διηγήματα με το γνώριμο ύφος της Άννας Ιακώβου και μια εμπνευσμένη εικονογράφηση της Αγγελικής Δελεχά.
Κάθε αέρας είναι καµωµένος για να φυσά στον τόπο του. Μπορεί ένας ντροπαλός, βουνίσιος αέρας να σεργιανίσει φυσώντας σ` ένα κερκυραϊκό πασχαλιάτικο καντούνι, την ώρα που χτυπούν στις εκκλησιές οι καµπάνες, που παίζουνε οι µπάντες, που πέφτουνε βροχή απ` τα µπαλκόνια
