Το παρόν λεξικό περιλαμβάνει τους σημαντικότερους όρους που χρησιμοποιούνται σήμερα στην ειδική βιβλιογραφία, στους επιμέρους τομείς και κλάδους της Παιδαγωγικής Επιστήμης, αλλά και στην εκπαιδευτική πράξη. Αναφέρεται επίσης σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και εκπαιδευτικούς θεσμούς, καθώς και στις πιο γνωστές εκπαιδευτικές καινοτομίες γενικά και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Η βαρύτητα που αποδίδεται στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα και στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία τεκμηριώνει και το λόγο για τον οποίον απορρίψαμε τη σκέψη να μεταφράσουμε στην ελληνική γλώσσα ένα από τα πολλά ξενόγλωσσα παιδαγωγικά λεξικά. Τα λεξικά που ερευνήσαμε μας οδήγησαν στη διαπίστωση ότι, παρά τις αναφορές στη διεθνή εικόνα, είναι στενά συνδεδεμένα με την εκπαιδευτική πραγματικότητα της χώρας προέλευσής τους. Αυτό ήταν ένα μήνυμα για μας ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη συγγραφή ενός αυθεντικά ελληνικού λεξικού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το έργο αυτό μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο ως προϊόν συλλογικής εργασίας. Συνεργάζονται στη συγγραφή του λεξικού περισσότεροι από εκατό ειδικοί επιστήμονες, μέλη του διδακτικού προσωπικού των Πανεπιστημίων και των Ανώ- τατων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, πρώην εκπαιδευτικοί σύμβουλοι, στελέχη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, σχολικοί σύμβουλοι, εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και νέοι επιστήμονες κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών και υποψήφιοι διδάκτορες με ειδίκευση στην Παιδαγωγική.

Ο Παναγιώτης Δ. Ξωχέλλης είναι ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Η ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα εστιάζονται στη διδακτική έρευνα, στην εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και σε θέματα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.