Παρουσιάζοντας διάφορους συγγραφείς που επιδίδονται παράλληλα σε μαζικές δολοφονίες, δύο αδελφούς που συγγράφουν και κατευθύνουν μια συμμορία ποδοσφαιρόφιλων χουλιγκάνων, και έναν ποιητή ο οποίος σχηματίζει τους στίχους του στους αιθέρες, μέσα από τον καπνό που αφήνει η εξάτμιση του αεροπλάνου, η Ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική καταγράφει τις ζωές ενός εσμού ανθρώπων προερχόμενων από μια πτυχή της παγκόσμιας λογοτεχνίας που διακρίνεται για την εξωφρενικά γόνιμη φαντασία της. Με πνεύμα καυστικό και δεξιοτεχνική ευφράδεια, αυτός ο εγκυκλοπαιδικός καταρράκτης φανταστικών Αμερικανών συγγραφέων, από το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο, είναι ένα αριστούργημα του Μπολάνιο, τρομακτικά αστείο και αφάνταστα ευρηματικό, που τον έκανε διάσημο σε όλο το ισπανόφωνο κοινό.

Μία από τις πιο συναρπαστικές, έντονες και επικίνδυνες φωνές που γέννησε η Νότια Αμερική… Η Ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική ζωγραφίζει ένα γαϊτανάκι από παλαβούς, μέτριους, μοχθηρούς και αξιοθρήνητους ποετάστρους, ένα σκαμπρόζικο παιχνίδι που είναι όμως εξαιρετικά αποκαλυπτικό για τη λογοτεχνία, την εξουσία και την συνενοχή. Είναι γνήσια αστείο».

– SCOTLAND ON SUNDAY

Το πιο ωραίο και το πιο παράδοξο συγχρόνως λογοτεχνικό παιχνίδι… Αυτή η αριστοτεχνική εναλλακτική παρουσίαση της σύγχρονης λογοτεχνίας, ένα μωσαϊκό από παράταιρες ψηφίδες, μισοειπωμένες ιστορίες και έξυπνα επεισόδια, διαθέτει περιέργως αρκετό βάθος ώστε να βουτήξει μέσα ο αναγνώστης και να βυθιστεί».                                 

                                                                   –FINANCIAL TIMES

«Απίστευτα ιλαρό… Πρόκειται στην πραγματικότητα για μαύρο χιούμορ, πάνω σε έναν καμβά από δικτατορικά καθεστώτα και τρομοκρατικές δράσεις».

–EVENING STANDARD

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο (Σατντιάγο της Χιλής, 1953 – Βαρκελώνη, 2003), πεζογράφος και ποιητής, έχει επιβληθεί ως ένας από τους σημαντικότερους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς του καιρού μας. Γεννήθηκε στη Χιλή, αλλά σε ηλικία δεκατριών ετών μετανάστευσε με την οικογένειά του στο Μεξικό. Το 1973 αποφάσισε να επιστρέψει στη Χιλή προκειμένου να στηρίξει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του Αλλιέντε, έφτασε όμως λίγες μέρες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοσέτ. Συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην αντίσταση ενάντια στη δικτατορία, ενώ μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε στο Μεξικό, απ’ όπου αργότερα μετανάστευσε στην Ισπανία (1978) για να εγκατασταθεί οριστικά στην Blanes, μια μικρή παραθαλάσσια πόλη της Καταλωνίας. Πέθανε στη Βαρκελώνη από δυσλειτουργία του ήπατος, η οποία τον ταλαιπωρούσε για περισσότερο από μία δεκαετία.

Η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 1975. Ωστόσο, αν και ξεκίνησε από την ποίηση, γρήγορα στράφηκε στην πεζογραφία· έγραψε συλλογές διηγημάτων, νουβέλες και μυθιστορήματα. Για το μυθιστόρημά του Losdetectivessalvajes τιμήθηκε με τα βραβεία Herralde (1998) και Rómulo Gallegos (1999), ενώ για το Llamadastelefónicas (Τηλεφωνήματα, Εκδ. Άγρα, 2009) του απονεμήθηκε το 1998 το Premio Municipal de Santiago de Chile, η ανώτατη λογοτεχνική διάκριση στη Χιλή. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, 2666 (Εκδ. Άγρα, 2011), που θεωρείται η κορύφωση της μυθοπλαστικής του ικανότητας, κέρδισε το 2004, ένα χρόνο μετά το θάνατο του συγγραφέα, το βραβείο Salambó για το καλύτερο ισπανόφωνο μυθιστόρημα. Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν και τα σπουδαία μυθιστορήματά του Το Τρίτο Ράιχ και Φυλαχτό.

Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και η επιρροή του θεωρείται από τις σημαντικότερες στη σύγχρονη ισπανόφωνη λογοτεχνία.