Σσσ! `Ακουσέ με!... Σου έχω πει ψέματα για μένα. Πολλά ψέματα. `Ακου... Δεν είμαι αυτός που νομίζεις, όχι, δεν είμαι παιδί με γονείς στο ψυχιατρείο, όπως σου είχα πει, όχι. Οι γονείς μου ζουν στο χωριό... Είναι απλοί, αγνοί άνθρωποι, που τους έχω γονατίσει με τις μαλακίες μου. Αλλά αυτό είναι άλλο. `Aκου, Έρρικα. Οι γονείς μου είναι υγιείς, υγιέστατοι! Το ίδιο κι εγώ. Δεν έχω λοιπόν κανένα πρόβλημα να κάνουμε παιδί! Δικό μας παιδί, κατάλαβες; Μέχρι τώρα δεν ήθελα και σου είπα όλο αυτό το παραμύθι, γιατί... γιατί... για κάποιους λόγους μισούσα τον εαυτό μου! Τον σιχαινόμουν και φοβόμουν μήπως το παιδί μου μου μοιάσει... αλλά ξαφνικά κατάλαβα πως δεν είμαι και τόσο κάθαρμα... δεν είμαι...