Σαν ένα μικρό καράβι, στο πρώτο του ταξίδι προς το άγνωστο, σαλπάρισε εκείνο το Σεπτέμβρη από το λιμάνι του Πειραιά η δωδεκάχρονη Ειρήνη, μαζί με τους γονείς και τον αδελφό της. Πήγαιναν, για τη δουλειά του πατέρα της, σ’ ένα μακρινό νησί του νοτιoανατολικού Αιγαίου, όπου θα έμεναν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Φόβος για το καινούριο σχολείο που την περίμενε, αγωνία και ανασφάλεια για τον άγνωστο τόπο και τη διαφορετική ζωή ήταν τα συναισθήματά της. Όμως, όλα ήταν παράξενα όμορφα σ’ αυτό το νησί. Οι συμμαθητές, οι φίλοι, οι ντόπιοι, η φύση, η θάλασσα, τα έθιμα, όλα της άρεσαν της Ειρήνης. Και πιο πολύ απ’ όλα της άρεσε ο Γιώργης, ο συμμαθητής με τα γλυκά μάτια που έκανε την καρδιά της να χτυπά δυνατά. Όλα κυλούσαν όμορφα στη ζωή της Ειρήνης, ώσπου ένα τεράστιο κύμα πόνου αναποδογύρισε τη ζωή της. 
Θα φανεί δυνατή; 
Θα ξεπεράσει τη φουρτούνα για να ρίξει άγκυρα στα ήρεμα νερά της ευτυχίας;