«Ο Ντοστογιέφσκι à la Γκόγκολ». Αυτός θα μπορούσε να είναι ο υπότιτλος των δύο σατιρικών διηγημάτων της παρούσας έκδοσης, τα οποία ο Φιόντορ Μιχάιλοβιτς γράφει, όπως ο ίδιος ομολογεί, μιμούμενος το ύφος του συγγραφέα της Μύτης και του Ημερολόγιου ενός τρελού. Το αποτέλεσμα; Σπαρταριστοί διάλογοι, απίθανες καταστάσεις, γκροτέσκος ρεαλισμός – κι ένα λογοτεχνικό σκάνδαλο, με τον Ντοστογιέφσκι να κατηγορείται ότι ξεπερνά τα όρια της σάτιρας. Μέσα απ’ τον αγαπημένο του ελληνικού κοινού Κροκόδειλο και τον αριστουργηματικό Μπομπόκ, ο συγγραφέας, μαζί με τη διακωμώδηση ηθών και νοοτροπιών, εκφράζει και τις μεταφυσικές ανησυχίες για την πέρα αλλά και την εντός του τάφου ζωή και μας παρουσιάζει τη φαιδρή πλευρά του ντοστογιεφσκικού (αντι)ήρωα.