Αντί προλόγου
Όταν τελειώνει η πορεία
το έχει ανάγκη η ψυχή σου
με κάποια θάλεγα πικρία
να ξεφυλλίσεις τη ζωή σου.
Να θυμηθείς τα περασμένα
την ώρα που το πλοίο φτάνει
χαρούμενα ή και θλιμμένα
και περιμένει στο λιμάνι.
Κι εγώ ετούτο κάνω τώρα
το χωρισμό μαζί μου παίρνω
πικρή πολύ πικρή η ώρα
πικρή η ώρα που πηγαίνω.
Καλέ μου και καλή μου φίλα
λιγάκι φως από εμένα
απ` της δουλειάς μου το καντήλι
δώρο προσφέρω στον καθένα.