«Καλώς όρισατε σε μια παράσταση Λήθης και Μνήμης! Σε κάθε θεατή προσφέρονται δυο φρούτα. Ένα για την εξαπάτηση κι ένα για τη λησμονιά. Και τα δύο για τη Πτώση. Την Πτώση από τον Άχρονο Μη Τόπο στον κόσμο της ταλάντωσης, όπου βασιλεύει η Λήθη. Ένας αρλεκίνος, χορευτές, μια μαριονέτα, ποιητές, αερικά, πόρνοι, κλόουν και άλλοι αληθινοί χαρακτήρες ανασαίνουν και ασφυκτιούν, παραπατούν, δηλαδή ζουν μπροστά από έναν μαγικό καθρέφτη, μέσα στον λάγνο κόσμο της Λήθης. Πίσω από τον καθρέφτη εμφανίζεται ξαφνικά ένας αλλιώτικος ζητιάνος και ως Μνήμη παρακινεί τους ηθοποιούς να αποδράσουν. Πώς θ΄ αντιδράσουν οι θεατές; Θα επιστρέψουν τα φρούτα; Θα θυμηθείς αναγνώστη μου;»
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
