Ο `Ηγεμών` εγράφη το 1513, αλλά δεν έπαψε να σχολιάζεται συνεχώς, επί 5 αιώνες. Δεν λέγει τι ο άνθρωπος πρέπει να κάνει. Λέγει τι ο άνθρωπος κάνει. Δεν είναι μόνο βιβλίο Ιστορίας ή Πολιτικής Επιστήμης. Είναι και βιβλίο ανθρώπινης ψυχολογίας και Ανθρωπολογίας. Τα κύρια dramatis personnae, είναι δύο. Ο Ηγέτης και ο Λαός, αλλά σε αναγκαία σχέση συνεργίας. Σε αυτή την διαλεκτική, ο `αγιασμένος` σκοπός του Μακιαβέλλι είναι πρώτιστα η ευημερία του Λαού και οι επιδιώξεις του Έθνους. Ο σκόπος αυτός, `κινεί` τα μέσα κατά τα ήθη της εκάστοτε εποχής. Τα οιαδήποτε `μέσα`, απογυμνωμένα του σκοπού και σε έλλειψη συνεργίας Ηγέτη και Λαού οδηγούν σε πρόσκαιρες και καταστρεπτικές λύσεις.
Εκείνος που, περισσότερο από κάθε άλλον, `κατάλαβε` την θέση του Μακιαβέλλι είναι ο Ρουσσώ, όταν είπε ότι `φαίνεται να δίνει μαθήματα στους βασιλείς, ενώ αυτός, δίνει μεγάλα στους λαούς - ο Ηγεμών είναι η Βίβλος των δημοκρατών, le Prince est le livre des republicains` (Contract Social, III,6, note).
Στην ανάλυση του έργου, ο συγγραφέας παρουσιάζει πρώτα περιγραφή της Εποχής του Μακιαβέλλι. Παραθέτει περίληψη κάθε Κεφαλαίου και νέα δική του μετάφραση. Παραθέτει σημαντικά σχόλια του Ναπολέοντος και του Βολταίρου, ενός θαυμαστή και ενός επικριτή, ενώ συμπληρώνει τις σκέψεις του Μακιαβέλλι με αποσπάσματα από το άλλο βιβλίο του, τα Discorsi. Ακολούθως, για κάθε Κεφάλαιο, παραθέτει τα δικά του ευρύτερα σχόλια και κριτική που προσπαθούν να προσαρμόσουν το 1513 στις σημερινές κρατούσες συνθήκες ηθών και νοοτροπίας όχι μόνο στην πολιτική αλλά και σε κάθε ευρύτερη κοινωνική και επαγγελματική σχέση. Τέλος, παραθέτει Παράρτημα όπου μεταξύ άλλων αναλύει την φιλοσοφία της Ηθικής και της Ιστορίας σε σχέση με το έργο του Μακιαβέλλι. Ακολουθεί τέλος επιλογή `φράσεων-κλειδιών` από το κάθε Κεφάλαιο του `Ηγεμόνας` με τίτλο Quotable Quotes.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]