Κανένας άλλος τεχνολογικός σχεδιασμός ή κοινωνικός θεσμός δεν αντιπροσωπεύει τη νεωτερικότητα όσο ο σιδηρόδρομος. Κανένα άλλο ανταγωνιστικό μέσο μεταφοράς, καμιά κατοπινή τεχνολογική καινοτομία, καμιά άλλη βιομηχανία δεν έχει επιφέρει αλλαγές σε τέτοια κλίμακα, ή δεν τις έχει διευκολύνει τόσο, όσο η εφεύρεση και η καθιέρωση του σιδηρόδρομου. Ο Πήτερ Λάσλετ αναφέρθηκε κάποτε στον `κόσμο που χάσαμε` - στον ασύλληπτα διαφορετικό χαρακτήρα των πραγμάτων όπως ήταν κάποτε. Προσπαθήστε να φανταστείτε έναν κόσμο πριν από το σιδηρόδρομο, καθώς και την έννοια της απόστασης και τα εμπόδια που επέβαλλε: για παράδειγμα, ο χρόνος που χρειαζόταν για να ταξιδέψει κανείς από το Παρίσι στη Ρώμη -και τα μέσα για να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο ταξίδι- ελάχιστα είχαν αλλάξει επί δύο χιλιετίες. Αναλογιστείτε πόσο περιορίζονταν οι οικονομικές δραστηριότητες και οι δυνατότητες της ανθρώπινης ζωής εξαιτίας της αδυναμίας να μεταφερθούν τρόφιμα, αγαθά και άνθρωποι σε μεγάλους αριθμούς ή με ταχύτητες που να υπερβαίνουν τα δεκαπέντε περίπου χιλιόμετρα την ώρα· αναλογιστείτε τη μονίμως τοπική φύση κάθε γνώσης -πολιτιστικής, κοινωνικής, πολιτικής- και τις συνέπειες ενός τέτοιου κατακερματισμού του κόσμου σε απομονωμένες η μία από την άλλη περιοχές. [...]