Η Πηνελόπη Δέλτα εκδίδει τη «Ζωή του Χριστού» το 1925, όταν είναι ήδη πενήντα ενός ετών. Πρόκειται για ένα έργο με διαφορετική θεματική από όσα έχει ήδη γράψει αλλά και όσα θα το ακολουθήσουν. (. . .) Οι ανέκδοτες επιστολές της Δέλτα προς τον Χρύσανθο, εκτός από τις πληροφορίες που περιέχουν για τη «Ζωή του Χριστού», καταγράφουν την ηθική απαιτητικότητά της, που την οδηγεί να καταδικάζει τη συνθηκολόγηση, το ευτελές και το κατώτερο, είτε πρόκειται για το επίπεδο της πολιτικής ζωής είτε για πρόσωπα που καθορίζουν τον πολιτικό βίο είτε τέλος για τις επιλογές του μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών στην οδυνηρή σχέση Εκκλησίας και κράτους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]