Το βιβλίο αυτό είναι ένας δίκαιος ύμνος έξοχου ανθρώπου, ταγού του πνεύματος και λειτουργού της πολιτικής, αλλά και τίτλος τιμής της συγγραφέως για την ευλαβική διακονία της μνήμης του. Και υπήρξε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος άξιος του ευλαβικού αυτού ύμνου, διαμέσου αφηγήσεων ακόμη των καθημερινών στιγμών της ζωής του. Συναισθήματα ευφροσύνης και θαυμασμού είναι στις σελίδες του βιβλίου διάχυτα, καθώς αναβλύζουν στη συνείδηση της συγγραφέως από την αναπόληση όσων έζησε ως έμπιστη γραμματέας του προέδρου επί δεκαετίες. Η καταγραφή των βιωμάτων αυτών επεκτείνεται ώστε να περιλάβει πολλούς από το ανθρώπινο περιβάλλον του. Πολλοί οπαδοί και φίλοι του, και μεταξύ τους ορισμένοι πολύ διάσημοι, παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]