Τα κείμενα αυτά είναι έργο ενός φιλάργυρου του βιώματος. Αυτός ο φιλάργυρος όμως είναι αισθητής και διανοούμενος. Κι έχει ταυτόχρονα την επιτηδειότητα των ποιητών να συνδυάζει απροσδόκητα τις παρατηρήσεις διαφορετικών τόπων και χρόνων, να μεταφράζει τον έναν τόπο στον άλλο (χάρισμα του ταξιδιώτη Ουράνη) και τον ένα χρόνο στον άλλο (χάρισμα της παράδοσης του Σεφέρη). Αξίζει την ανάγνωσή μας, στο βαθμό που καταφέρνει να του δώσει το «έτσι» του ο συγγραφέας, ο Σάυλοκ της παρατήρησης. (. . .) Εάν σταθείς απέναντι στο βιβλίο με διάθεση αμφισβήτησης - και πολύ περισσότερο εριστικά - θα το χάσεις, όπως χάνει το ανέκδοτο εκείνος που ρωτάει: «Τι εννοεί;»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]