Η Ζουμπανιώτικη γλώσσα και τα Κουδαρίτικα
Καταγραφή του τοπικού ιδιώματος του Πεντάλοφου Βοΐου, της γύρω περιοχής, και της συνθηματικής γλώσσας των μαστόρων της πέτρας
Εξαντλημένο
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 231 γρ., 165 σελ.
Περιγραφή

Η τοπική γλώσσα του Πεντάλοφου Βοΐου, όπως μετονομάστηκε στα χρόνια του μεσοπολέμου, κάτω απ` τη γενική ελληνοποιητική τάση της εποχής, το ακμαίο τότε κεφαλοχώρι Ζιουμπάνι που άρχισε να ιδρύεται γύρω στο 1620 απ` τη σταδιακή προσέλευση των κατοίκων των μικρών περιφερειακών οικισμών, όπως ο Τσέρος, η Οικουρίνα, η Φτέρη, το Παλιοκρημίνι κ.λ.π. είναι η ίδια που συναντάται με πολύ μικρές αποκλίσεις και παραλλαγές στην ευρύτερη περιοχή του Άνω Βοΐου, όπως ονομάστηκε η Νότια Ορεστιάδα των Αρχαίων Μακεδόνων, σ` ένα τμήμα της ανατολικής Ηπείρου, καθώς και σε μια αρκετά εκτεταμένη περιοχή του βορείου μέρους του νομού Γρεβενών. [...]
(Από την εισαγωγή του βιβλίου)


Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2020-12-03 11:07:54