Η κρίση της Ευρωζώνης είναι γεγονός ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα και έχει ήδη κλονίσει αντιλήψεις και παραδοχές ετών. Μέσα σε λίγους μήνες, από το τέλος του 2009, εξέλιπε η βεβαιότητα ότι η πρόσδεση στους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αδιαπραγμάτευτη. Ευρύτερα λαϊκά στρώματα είναι έτοιμα να συζητήσουν εκ νέου τις οικονομικές συμμαχίες και δεσμεύσεις της χώρας. Ο λόγος είναι προφανής - η κρίση κατέδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη είναι μηχανισμοί που γεννούν αστάθεια, ανασφάλεια και ανισότητα. Όχι μόνο δεν προωθούν τη σύγκλιση των χωρών-μελών, αλλά τις διαχωρίζουν σε κέντρο και περιφέρεια. Η Ελλάδα, ως κατ` εξοχήν χώρα της περιφέρειας, δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση, δεδομένου μάλιστα ότι οι επιλογές της Ευρωζώνης καθορίζονται από τις χώρες του κέντρου. Οι προοπτικές για το μέλλον διαγράφονται δυσοίωνες. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]