Οι ασσύμετροι, από αέρος, εξ αποστάσεως και «χειρουργικής ακρίβειας», προληπτικοί πόλεμοι συντομογραφούν ανεξίτηλες καινοτομίες της ύστερης νεωτερικότητας. Αποτυπώνουν νέες τεχνολογικές, πολιτικές και ιδεολογικές συγχωνεύσεις αλλά και αντιφάσεις ανάμεσα στην πολιτική και στην εξαφάνιση του θανάτου. Σημαδεύουν με καινούριες χαραγματιές και ρηγματώσεις το πολιτικό τοπίο των συλλογικών στάσεων και ευαισθησιών απέναντι στο θάνατο. Δυσχεραίνουν το καθημερινό νεωτερικό εγχείρημα να ζούμε μαζί του «σαν να μην υπάρχει» για μας. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
