Το τελευταίο αυτό βιβλίο του Καμύ αποτελεί αναμφίβολα συνέχεια των δύο προηγούμενων μυθιστορημάτων του, του Ξένου και της Πανούκλας. Ο άνθρω-πος είναι ένας εξόριστος, έτσι νιώθουν όλοι οι ήρωες των διηγημάτων του, που, όσο κι αν προσπαθούν να καταχτήσουν και να εισδύσουν στο βασίλειο, θα νιώ-θουν πάντοτε εξόριστοι.
Η κίτρινη και θολή άμμος της αφρικανικής ερήμου, που την πλαισιώνουν οι μεσογειακές ακτές, αποτελεί το κατάλληλο πλαίσιο της ερημιάς του ανθρώπου. Θα επιτείνει την κρίση μέσα σ` αυτόν τον παράλογο κόσμο που ζει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]