Κάποτε, οι λύκοι μας προκαλούσαν φόβο. Η ηθολογία και η οικολογία μας έκαναν να αλλάξουμε γνώμη. Η πρώτη μας μίλησε για την κοινωνικότητα, τη στοργικότητα, την ευφυΐα, αλλά και τη σχετικά ακίνδυνη φύση τους. Η δεύτερη μας εξήγησε τον ουσιαστικό ρόλο τους στη φύση. Πράγματι, η διατήρηση της δημογραφικής, γενετικής και υγειονομικής ισορροπίας βασίζεται στην ισορροπία μεταξύ θηραμάτων και θηρευτών. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ο λύκος επιστρέφει, αλλά σε αντίθεση με το παρελθόν εξακολουθεί να ζει περιορισμένος στις ορεινές περιοχές.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]