Ήμουνα εντελώς μόνη, ώσπου μια μέρα ο μπαμπάς και η μαμά μου έφεραν ένα καλάθι. «Είναι δώρο για σένα», μου είπαν. Το δώρο, φυσικά, ήταν αυτό που βρισκόταν μέσα στο καλάθι: ένα μικρό, τοσοδούλι, νόστιμο γατάκι! Ο Οδυσσέας - αυτό είναι τ’ όνομά του - μου λέει «νιάου». Κι εγώ του λέω «μωράκι μου, ψυχουλίνο μου, τζιερίνο μου, τσικούνι μου» και άλλα .. .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]