Με το νέο διαθεματικό και ενιαίο πλαίσιο σπουδών η διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος επαναπροσδιορίζεται. Η επικοινωνιακή προσέγγιση της γλώσσας, σε συνδυασμό με την ύπαρξη πολυπολιτισμικών τάξεων και την ανάγκη αξιοποίησης των Νέων Τεχνολογιών Πληροφόρησης και Επικοινωνίας, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη μιας πολυεπιστημονικής θεώρησης του γλωσσικού μαθήματος. Κατά τη διδασκαλία της ο εκπαιδευτικός πρέπει να δημιουργεί τις ανάλογες επικοινωνιακές περιστάσεις, να επιλέγει το κατάλληλο "αυθεντικό κείμενο", να επεξεργάζεται και να αξιοποιεί τα είδη λόγου, να προσεγγίζει ολιστικά το γραμματικό φαινόμενο, να δημιουργεί μεταγνώση. Στον παρόντα συλλογικό τόμο ειδικοί ερευνητές και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι με τις μελέτες τους, ανιχνεύουν όψεις των γλωσσικών δεξιοτήτων και της πολυεγγραματοσύνης, καταθέτουν συγκεκριμένες διδακτικές προσεγγίσεις, επισημαίνουν τη δυναμική των μεικτών τάξεων μέσα από τα πολυγλωσσικά περιβάλλοντα και ερμηνεύουν τη διαδραστική σχέση Νέων Τεχνολογιών και γλωσσικής εκπαίδευσης.
