Σκοπός αυτού του βιβλίου δεν είναι να φανατίσει, αλλά να φωτίσει πώς έχει επιστημονικά το μεγάλο θέμα της γλώσσας της Μακεδονίας, τόσο της αρχαίας Μακεδονικής, μιας προφορικά μόνο χρησιμοποιηθείσης αρχαίας ελληνικής διαλέκτου, όσο και της σύγχρονης ψευδώνυμης Μακεδονικής των Σκοπίων, που φέρει παραπλανητικά την ονομασία της «μακεδονικής γλώσσας» χωρίς να έχει καμία σχέση με την ελληνική γλώσσα. Ότι η Μακεδονία είναι ένα από τα πιο γνήσια και πανάρχαια κομμάτια του Ελληνισμού είναι για τους Έλληνες και για κάθε γνώστη της ιστορίας αυτονόητο. Ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τα Σκόπια καθ` εαυτά, όσο από αυτούς που θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν τα Σκόπια ως προκάλυμμα είναι προφανές. Ότι χρειάζεται αυξημένη προσοχή και ευαισθησία ώστε ο επιβεβλημένος εθνισμός, η συνείδηση εθνικής ταυτότητας και η υποστήριξη των εθνικών δικαιωμάτων μας, να μην εκτραπεί σε μορφές εθνικισμού, ασυμβίβαστου προς το δημοκρατικό ήθος και την ιστορία του Ελληνισμού, είναι χρήσιμο να το θυμίζουμε και να το θυμόμαστε. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]