Μια απόπειρα αυτοκτονίας. Μια απόπειρα λιποταξίας απ` τη ζωή. Η Ελπίδα, ένα κορίτσι 18 χρονών. Ο χαρακτήρας της και ο κόσμος της: οι γονείς της με τα προβλήματά τους, ο Αλέξανδρος με τις αναζητήσεις του, η Ελσα με τις δικές της αγωνίες, η επαρχία με τους κανόνες της. Και τέλος η εποχή μας, που έχει καταργήσει πολλά χωρίς να τα αντικαταστήσει με άλλα καλύτερα. Παγιδευμένη μέσα σε όλα αυτά, η Ελπίδα, φτάνοντας στο τέλος της εφηβείας, θέλησε να δώσει τέλος και στη ζωή της. Η Αντιγόνη, η νονά της, έρχεται να τη συναντήσει από μια άλλη πόλη και μια άλλη εποχή. Έχει να της πει πολλά. Γιατί έμαθε να παλεύει. Να χάνει και να κερδίζει. Να αγαπάει, να συγχωρεί και να ξοδεύεται. Να ζει και να περπατάει όρθια. Ένα μυθιστόρημα για τη χαρά της ζωής: την ικανοποίηση να νοιώθεις πάντα έτοιμος για μικρές, καθημερινές μάχες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]