[...] Οι Έλληνες που ζούσαν στη Βενετία στα τέλη του 14ου και στις πρώτες δεκαετίες του 15ου αιώνα κατάγονταν κυρίως από περιοχές που βρίσκονταν κάτω από τη βενετική εξουσία, ιδιαίτερα την Κρήτη και τα πελοποννησιακά λιμάνια. Κατοικούσαν σε διάφορες βενετικές συνοικίες (San Barnada, San Giovanni in Bragora, San Cancian, San Moise, Santa Trinita, Santa Lucia, San Pietro di Castello, κ.ά.) και ασκούσαν ποικίλα επαγγέλματα, όπως του ναυτικού, του εμπόρου, του ζωγράφου, του χρυσονηματουργού. Έλληνες υαλουργοί επισημαίνονται ακόμη να δουλεύουν σε φούρνους στο Μουράνο. Οι φτωχοί πάντως δεν πρέπει να ήταν λίγοι.
[...] (απόσπασμα από το βιβλίο)