Η μεσαιωνική ελληνική ιστορία είναι μια περίοδος για την οποία οι γνώσεις μας εξακολουθούν να παραμένουν αρκετά ασαφείς και συγκεχυμένες. Ο ελληνικός χώρος παρέμεινε επί πολλούς αιώνες στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων τόσο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας (της οποίας αποτελούσε τμήμα), όσο και της μεσογειακής ή της ευρύτερη ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο διαμελισμός της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας (1204) ώθησε στο ιστορικό προσκήνιο ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών χωρών. Η πολυδιάσπασή τους όμως σ’ ένα πλήθος κρατιδίων με εναλλασσόμενους ηγεμόνες δεν διευκολύνει πάντοτε την κατανόηση της ιστορίας τους. Στο βιβλίο αυτό, μια συλλογή μελετών με επίκεντρο την ιστορία της Αττικής και ενός μέρους της νησιωτικής Ελλάδας, εξετάζονται οι πολιτικοκοινωνικές συνθήκες που σχηματοποίησαν τις αντίστοιχες περιοχές κατά τις `σκοτεινές` περιόδους της βυζαντινής, της λατινικής και της πρώιμης οθωμανικής κυριαρχίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]