Η παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία έχει συγκλονίσει και συνεχίζει να συγκλονίζει τον πλανήτη, έχει καταδείξει τις σημαντικές δυσλειτουργίες του μοντέλου της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας της αγοράς, γεγονός που οφείλεται μεταξύ άλλων και στην αδυναμία των θεσμών της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης να ασκήσουν την απαιτούμενη εποπτεία στις χρηματοοικονομικές αγορές του πλανήτη. Η κρίση αυτή σε συνδυασμό με την παρατηρούμενη αδυναμία των εθνικών κρατών να αντιμετωπίσουν από μόνα τους αποτελεσματικά τις συνέπειές της έχει καταστήσει περισσότερο επιτακτική από ποτέ άλλοτε την ανάγκη αναδιαμόρφωσης των θεσμών της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης στο γενικότερο πλαίσιο της ενίσχυσης του δημοκρατικού ελέγχου κατά τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. Κεντρικό ζητούμενο είναι το να μετριασθούν οι δυσμενείς συνέπειες και οι ανισότητες και να αξιοποιηθούν τα πλεονεκτήματά της από όσο το δυνατόν περισσότερους κατοίκους του πλανήτη.
Η ενίσχυση της διαφάνειας στο πλαίσιο της λειτουργίας των θεσμών της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης, νοούμενη κυρίως ως προώθηση ενός σχετικά ανοικτού τρόπου λήψης αποφάσεων και διασφάλιση της δυνατότητας πρόσβασης στα σχετικά έγγραφα, συνιστά, συνεπώς, έναν από τους βασικούς άξονες του εγχειρήματος της αναδιαμόρφωσης της διεθνούς θεσμικής αρχιτεκτονικής, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η λογοδοσία των Διεθνών Θεσμών και Οργανισμών για την δράση τους τόσο στα κράτη όσο και στην διεθνή κοινωνία των πολιτών. `Διαφάνεια` και `Λογοδοσία` αποτελούν δύο κομβικής σημασίας έννοιες σε σχέση με την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και την αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους διεθνείς θεσμούς, προκειμένου αυτοί, διαθέτοντας το απαιτούμενο κύρος, να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της πολυπαραγοντικής κρίσης. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
