Είμαι η Κλυταιμνήστρα, η βασίλισσα του Άργους. Με ξέρετε καλά. Εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια με δείχνετε με το δάχτυλο τρέμοντας από αγανάκτηση. Με τη βοήθεια του εραστή μου σκότωσα το σύζυγό μου, Αγαμέμνονα, όταν γύρισε από τον Τρωικό Πόλεμο. Και βρήκα το θάνατο από το χέρι του γιου μου, του Ορέστη. Στη γεμάτη θρύλους και πάθη ιστορία των Ατρειδών, την ένδοξη για το χρυσάφι και το αίμα, είμαι το πιο μισητό πρόσωπο, η κακιά, η φοβερή εξαίρεση. Ανδροκτόνος, δράκαινα, μύραινα ή οχιά είμαι ένα τέρας τρομακτικό και γελοίο συνάμα. (. . .) Κι όμως! Εγώ έχω στο ενεργητικό μου μόνο ένα θύμα. Ένα μόνο! Ενώ η αδελφή μου η Ελένη προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων πολεμιστών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης μπροστά στα τείχη της Τροίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]