Η ανθρωπιστική επέμβαση στις διεθνείς σχέσεις
Νεότερες ερμηνείες
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-02-1399-7
Ελληνική, Νέα
€ 16.96 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 270 σελ.
Περιγραφή

Υπάρχει μια τάση, από τότε που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι ανθρωπιστικές επεμβάσεις (18ο-19ο αιώνα), να ταυτίζονται αυτές με τη βούληση επικυριαρχίας των ισχυρών δυνάμεων του πλανήτη μας επί των κρατών αποδεκτών των επεμβάσεων. Αν αυτό ίσχυε πράγματι για την πρώτη γενιά των λεγόμενων «επεμβάσεων ανθρωπιάς», είναι εμφανές ότι, από το `90 και μετά, οι πραγματικές ανθρωπιστικές επεμβάσεις νομιμοποιούνται, καθώς εγκρίνονται από τα αρμόδια όργανα της διεθνούς έννομης τάξης και κοινότητας. Αντιθέτως, κάτω από τα όρια της διεθνούς νομιμότητας παραμένουν πάντοτε εκείνες που δε θεμελιώνονται σε καμία διάταξη του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ (π.χ. η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Ο.Δ. Γιουγκοσλαβίας, το 1999). Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Ο όρος επέμβαση έχει ένα διευρυμένο πεδίο, ίσως ακόμα και ανεξάντλητο. Με την έννοια επέμβαση νοείται κάθε ενέργεια, με την οποία ένα υποκείμενο διεθνών σχέσεων (κράτος, διεθνής διακρατικός οργανισμός ή μη κυβερνητικός οργανισμός) επεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις ενός άλλου υποκειμένου. (...)


[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ - ΑΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
1. Διαχρονικότητα και αιτιολόγηση των διακυβερνητικών επεμβάσεων
2. Διαχρονικότητα και αιτιολόγηση των μη κυβερνητικών απολιτικών ανθρωπιστικών επεμβάσεων
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΝΕΠΑΡΚΟΥΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ» Η ΤΗΣ «ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ» ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ
1. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ
2. Προβλήματα και προοπτικές περί καθιέρωσης του «δικαιώματος» ή της «υποχρέωσης» ανθρωπιστικής επέμβασης
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ