(...) Ευτυχισμένες μέρες· ω οι ωραίες μέρες. Είναι ο τίτλος που διάλεξε η Ρούλα Πατεράκη για το ελληνικό κείμενο και για τον κύκλο παραστάσεων που άρχισε το καλοκαίρι του 1989. (?) Happy Days - Ευτυχισμένες μέρες - Μια μεγάλη Παράσταση που επαναλαμβάνει θριαμβευτικά ότι `άλλη μια ευτυχισμένη μέρα έρχεται, ω τι ωραία που έρχεται` δοκιμασμένη έτσι όπως είναι, μέσα σε όλο φως ανελέητη ερημιά. Ευτυχισμένες μέρες· ω οι ωραίες μέρες - μια Λευκή Παράσταση, τα ελάχιστα υπολείμματα θεάτρου, το πιστόλι, τα γυαλιά και ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, χωρίς το στοχαστικό κέφι της Μεγάλης Παράστασης, ένας στοχαστικός τρόπος που θα μπορούσε να θυμίσει κάποιο από εκείνα τα εξαιρετικά clich?s, `du rest, les beaux jours maintenant vont revenir`·μία εσκεμμένη παραποίηση στα χείλη της Winnie που τώρα οι κλασικοί της, από τον Flaubert μέχρι τον Μίλτωνα, από τον Σαίξπηρ μέχρι τον Ρασίν, πεθαίνουν. (...)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]