Το ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ή Τα δάκρυα του ψαριού μέσα στη θάλασσα είναι πρωτότυπο ελληνικό θεατρικό κείμενο που ολοκληρώθηκε το 2010.
Έργο με χαρακτήρα ανθρωποκεντρικό, θέτει διαχρονικά υπαρξιακά ερωτήματα.
Η σπονδυλωτή δομή του, με αυτόνομες επιμέρους σκηνές που συνδέονται θεματικά και δύο χορευτικά μέρη, επιδέχεται διαφορετικές αναγνώσεις και σκηνοθετικές προσεγγίσεις.
Κινείται ανάμεσα στην αφαίρεση και τον ρεαλισμό, τον σουρεαλισμό και την ποίηση.
Βασικός άξονας του έργου: ο άνθρωπος χωρίς χρόνο, τόπο, ταυτότητα. Πρωταγωνιστής: ο ηθοποιός.
Στόχος: ένας λιτός και αφαιρετικός τρόπος ανεβάσματος μιας παράστασης όπου κυριαρχεί το σώμα και ο λόγος.
Οι ήρωες άλλοτε συναντιούνται και άλλοτε όχι, άλλοτε επικοινωνούν και άλλοτε σωπαίνουν, συγκρούονται, ενώνονται, αγαπιούνται, χωρίζουν, ζουν και πεθαίνουν.