Η αλληλογραφία του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου με τον Εμμανουήλ Κριαρά αποτελεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον τεκμήριο της πολυετούς και αδιατάρακτης προσωπικής και οικογενειακής φιλίας των δύο ανδρών, παράλληλα όμως αποκαλύπτει μέσα από στιγμιότυπα της πηγαίας και απροσχημάτιστης ιδιωτικής ζωής το χαρακτήρα και το ήθος των αλληλογράφων. (. . .) Οι επιστολές που δημοσιεύονται στον τόμο αυτό φέρουν στη δημοσιότητα, εκτός πολλών άλλων, πλήθος πληροφοριών, που συντελεί ασφαλώς στη συμπλήρωση του ιδιότυπου μωσαϊκού της εποχής τους, φωτίζει τις προσωπογραφίες τους και εξηγεί ορισμένα ασαφή σημεία των πνευματικών γεγονότων μιας μακράς διαδρομής της σύγχρονης ιστορίας της παιδείας και της λογοτεχνίας μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]