Είναι γνωστό ότι οι μαρτυρίες συγγραφέων αποτελούν πολύτιμη πηγή για την έρευνα, την εμπλουτίζουν και εισχωρούν εκεί, όπου καμιά επιστημονική μελέτη δεν θα μπορούσε να εισχωρήσει, παρέχοντας έτσι σπάνιες πληροφορίες. Οι μαρτυρίες αυτές μπορεί να είναι απομνημονεύματα, αναμνήσεις, ημερολογιακές εγγραφές, αλληλογραφία και «σε εσχάτη ανάλυση, τα παρασελίδια (marginalia)». Προκειμένου δε για τον Γεώργιο Βιζυηνό (1849-1896), τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας είναι πολύ λίγα. [. . .] Τα σωζόμενα ιδιόγραφα κείμενά του είναι ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα [. . .] και ελάχιστες επιστολές ιδιωτικού περιεχομένου, απευθυνόμενες σε οικεία πρόσωπα. [. . .]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]