«Τα τηλεφωνήματα μεταξύ φίλων και γειτόνων στο χωριό γίνονταν από τις εννιάμιση το πρωί. Κατά τη διάρκεια της μέρας, μπορούσε κάποιος ενδεχομένως να τηλεφωνήσει στους φίλους του, αλλά ήταν μεγάλη αγένεια να τους ενοχλήσει το βράδυ. Είναι αλήθεια πως ο ανιψιός της μις Μαρπλ, συγγραφέας και γι` αυτό το λόγο εκκεντρικός, της είχε τηλεφωνήσει κάποιες φορές σε ώρες απίθανες, μια φορά μάλιστα στις δώδεκα παρά δέκα τα μεσάνυχτα. Αλλά όσο εκκεντρικός κι αν ήταν ο Ρέιμοντ Γουέστ, δεν ήταν ποτέ τόσο πρωινός. Ούτε ο νεαρός αυτός αλλά ούτε καμία από τις γνωριμίες τής μις Μαρπλ θα έπαιρνε το θάρρος να της τηλεφωνήσει πριν από τις οκτώ το πρωί. Κι όμως, ήταν οκτώ παρά τέταρτο...».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]