Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ` τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαμπάδες τ` ουρανού. Όλα ήταν γάλα. . . γάλα. . . λουλάκι. . . και σπίθες. Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε. . . ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι. . . Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν. . . παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ` άστρα. . . Να τα μετρήσει όλα. . . σιγά σιγά. . . ένα ένα. . . Όλα. . . Και τα βρήκε σωστά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]