Η αρκουδίτσα Μπελ και ο μπαμπάς αρκούδος κοιτάζουν τ` αστέρια. `Τι φωτεινά που είναι πάνω στο μαύρο ουρανό. Και πόσο όμορφα είναι!` Όταν όμως έρχεται η ώρα για ύπνο, η Μπελ δε θέλει να κοιμηθεί, γιατί έξω είναι σκοτεινά και φοβάται. Αλλά ο μπαμπάς της τη διαβεβαιώνει ότι δεν είναι και τόσο σκοτεινά. `Τ` αστέρια ακόμα λάμπουν έξω`, την παρηγορεί. Η Μπελ, όμως, δεν μπορεί να τα δει από το κρεβάτι της. Ευτυχώς, ο μπαμπάς έχει πολλές ιδέες για την κατάλληλη μπογιά. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]