Τη δεκαετία του `60 όχι μόνο η Ελλάδα αλλά η ανθρωπότητα ολόκληρη έχει αφήσει πίσω της την τραυματική εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και είναι διατεθειμένη να αποδείξει ότι η ζωή συνεχίζεται μέσα από την τέχνη και τη δημιουργία. Έτσι, και οι έλληνες καλλιτέχνες θα δώσουν τους αγώνες τους σε όλα τα μέτωπα για να σταθούν ισότιμα με τις διεθνείς κατακτήσεις και περιαματισμούς και να μετατρέψουν το άγχος της επίδρασης και της "πατροκτονίας" σε προσωπική ή εθνική ενδοσκόπηση. Σ` αυτή τη γενιά ανήκουν ο Κανιάρης και ο Κεσσανλής, ο Ακριθάκης και ο Τσόκλης, ο Κονός και ο Παύλος (Διονυσόπουλος). Η ανατρεπτικότητα και το νέο πνεύμα που κόμισαν στην ελληνική τέχνη δυστυχώς θα διακοπεί βίαια με τον ερχομό της δικτατορίας.

Όμως, αρκετοί είναι και οι ελληνικής καταγωγής δημιουργοί που διαπρέπουν στα μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα του εξωτερικού, όπου είναι μόνιμα εγκατεστημένοι. Την αρχή την είχε κάνει ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης που στο δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα φιλοτέχνησε τις αίθουσες του Καπιτωλίου. Μεταπολεμικά η ελληνική παρουσία τόσο στις ευρωπαϊκές χώρες όσο και στην Αμερική αυξάνεται, διεκδικώντας με αξιώσεις μια θέση στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Ο Μάριος Πράσινος και ο Τάκις στη Γαλλία, ο Γιάννης Κουνέλλης στην Ιταλία, ο Δημήτρης Περδικίδης στην Ισπανία, ο Θεόδωρος Στάμος, η Χρύσα (Βαρδέα) καθώς και ο Λουκάς Σαμαράς στις ΗΠΑ, ο οποίος είναι για το 2009 η επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στην Μπιενάλε της Βενετίας, ανήκουν στην εμπροσθοφυλακή των πρωτοποριακών ρευμάτων, χωρίς ωστόσο να ξεχνούν πως ο πολιτισμός της χώρας καταγωγής τους υπήρξε ο θεμέλιος λίθος της δυτικής κουλτούρας.

Ο έκτος τόμος περιέχει τις ενότητες κειμένων & έργων:
- "Το αίτημα της πρωτοπορίας"
- "Κοσμοπολίτες της ιθαγένειας"
- "Φαντασμαγορίες της διασποράς"
- "Η γενιά του `60 και ο `ανένδοτος αγών` της"
- "Διασπορά: η ελληνική τέχνη εκτός τειχών"