Οι παρουσιαζόμενες αντιλήψεις των Ελλήνων φιλοσόφων περί του Θεού ήταν σημαντικά διαφορετικές από την εικόνα του θείου στη λαϊκή θρησκεία και συνιστούν μια υπερεκλεπτυσμένη θεολογική σκέψη από τις απαρχές της Ελληνικής φιλοσοφίας. Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζεται μια περιεκτική ιστορία της θεολογικής σκέψης των Ελλήνων φιλοσόφων από τους Προσωκρατικούς έως την πρώτη Ελληνιστική περίοδο. Συγκεντρώνοντας τις αντιλήψεις, όσον αφορά στις ιδιότητες του Θεού, και την επίπτωση αυτών των αντιλήψεων στην εσχατολογική και ηθική σκέψη, ο Drozdek εξηγεί ότι η θεολογία ήταν υψίστης σημασίας για όλους τους Έλληνες φιλοσόφους, ακόμη και στην περίπτωση απουσίας καθαρής θεολογικής ή θρησκευτικής γλώσσας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]