Τώρα σαν πέφτει χιόνι τις ηλιόλουστες μέρες, καταφθάνουν εδώ - φορώντας τα χιονοπέδιλά τους - άνθρωποι κάθε ηλικίας για να προμηθευτούν τους γρύλους τους. Όταν όλα ησυχάζουν τα βράδια, έχω τους δικούς μου που μου κρατούν συντροφιά χτυπούν ρυθμικά τα εκπαιδευμένα τους έλυτρα, κάνοντας θρύψαλα την απειλητική μοναξιά, που προσπαθεί να εισχωρήσει στο είναι μου ανάμεσα από δύο ανάσες μου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
