Ξέρουμε όλοι το τροπάριο της `Εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυνής`, γιατί έχει επιζήσει ίσαμε σήμερα, ενώ, αντίθετα, ο ταραχώδης βίος της υμνογράφου είναι σχεδόν άγνωστος.
Πολλοί, ωστόσο, προσπάθησαν κατά καιρούς να οραματιστούν την ιδανική παρουσία της μέσα στο πολύχρυσο χάος του βυζαντινού μεγαλείου.
Κάτι παρόμοιο επιχείρησε κι ο ανώνυμος χρονογράφος μας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
