Ο Αθηνών Χριστόδουλος δεν αντέχει σε καμμιά θεολογική κριτική. «Αντέχει» όμως σε πολιτική κριτική. Τουλάχιστον η γελοιογραφία του. Είναι άλλωστε ο πρώτος ιεράρχης που γίνεται γελοιογραφία μακράς διαρκείας - ένας «καρτούν ήρωας»! Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό - κακοί είναι (συνήθως) οι λόγοι που γεννούν μια γελοιογραφία και ο Αθηνών έχει υπερβεί τις χίλιες. Αν λοιπόν μια γελοιογραφία ίσον χίλια λόγια, ο Μακαριώτατος έχει ξαναγράψει τη Βίβλο, τα άπαντα του Λένιν και τις περιπέτειες του Τεν-Τεν. [. . .]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
