«Pessoa» στα πορτογαλικά σημαίνει πρόσωπο, άτομο. Ήταν ακόμα μια σύμπτωση, μέσα στις τόσες της ζωής, να είναι αυτό το πραγματικό επώνυμο ενός ανθρώπου που έκανε βίωμά του την ύπαρξη πολλών διαφορετικών προσωπικοτήτων μέσα του. Ο Φερνάντο Πεσσόα ψάχνει, ψάχνει βαθιά μέσα του για ν’ ανακαλύψει ολοένα και περισσότερες πτυχές του, ολοένα και περισσότερα πρόσωπα και να τους δώσει φτερά για να λειτουργήσουν «αυτόνομα», ως ανεξάρτητοι άνθρωποι με σάρκα και οστά.
Η εσωτερική αναζήτηση του ποιητή είναι το βασικό θέμα αυτού του βιβλίου, που παρουσιάζει τον Πεσσόα να αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο, μέσα από σημειώσεις ημερολογίου, επιστολές αλλά και «έργα» των δικών του δημιουργημάτων, που ο ίδιος αποκαλεί «ετερωνύμους του». Σ’ όλες αυτές τις εξομολογήσεις κυριαρχεί κάτι που άλλοι αποκαλούν απαισιοδοξία και άλλοι αναγνωρίζουν ως την ενδόμυχη αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου, που κάποια πιο ευαίσθητη ψυχή έτυχε να νιώσει εντονότερα από τους γύρω της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]