Δοκίμια για την τέχνη
Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του: Συνοπτική ιστορία της φωτογραφίας: Εντ. Φουξ, ο συλλέκτης και ο ιστορικός
Das Kunstwerk im Zeitalter seiner Technischer Reproduzierbarkeit : Kleine Geschichte der Photographie: Eduard Fuchs, der Sammler und der Historiker (τίτλος πρωτοτύπου)
Εξαντλημένο
Κάλβος, Αθήνα, 1978
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 5.84 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 137 γρ, 112 σελ.
Γερμανική (γλώσσα πρωτοτύπου)
Περιγραφή

Κατά βάση το έργο τέχνης ήταν πάντα αναπαραγώγιμο. Ό,τι έφτιαξαν άνθρωποι, μπορούσαν πάντα να το απομιμηθούν άνθρωποι. Η ανάπλαση αυτή γινόταν από μαθητές για να εξασκηθούν στην τέχνη, από δάσκαλους για τη διάδοση των έργων, και τέλος από διψασμένους για κέρδος τρίτους. Αντίθετα, η τεχνική αναπαραγωγιμότητα του έργου τέχνης είναι κάτι το καινούργιο, που καθιερώνεται στην ιστορία κατά διαλείμματα και με ώσεις που απέχουν χρονικά πολύ η μία από την άλλη, αλλά με όλο και μεγαλύτερη ένταση.
[...] Ακόμα κι από το πιο τέλειο αντίγραφο λείπει ένα πράγμα: το "εδώ" και "τώρα" του έργου τέχνης -η ανεπανάληπτη παρουσία του στον τόπο, στον οποίο βρίσκεται. Αλλά αυτή ακριβώς η ανεπανάληπτη παρουσία, και μόνον αυτή, ήταν το αντικείμενο της ιστορίας ενός δεδομένου έργου τέχνης κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του. Στην ιστορία αυτή ανήκουν τόσο οι αλλοιώσεις, που έπαθε η φυσική δομή του, στο πέρασμα του χρόνου, όσο και οι εναλλασσόμενες ιδιοκτησιακές σχέσεις στις οποίες ενδεχομένως ενεπλάκη. [...]
(Απόσπασμα από το δοκίμιο "Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του")