Η δικαστική ψυχιατρική αποτελεί έναν κλάδο της ιατρικής, με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Μοιάζει με την ιατροδικαστική, στο μέτρο που χρησιμοποιεί τις ιατρικές γνώσεις για να υποστηρίξει την απόδοση δικαιοσύνης. Μοιάζει με τη νομική στο μέτρο που αποσκοπεί στην προστασία του ατόμου και του κοινωνικού συνόλου. Έχει την υποχρέωση να μεταφράζει νομικά ερωτήματα σε ιατρικές απαντήσεις και τις δεύτερες, στη συνέχεια, να τις μετατρέπει σε λόγο κατανοητό από μη ιατρούς. Παράλληλα όμως αποτελεί μια αυστηρά κλινική ειδικότητα, σε συγκεκριμένη διαγνωστική και θεραπευτική μεθοδολογία, η οποία αφορά τόσο τους ψυχικά διαταραγμένους δράστες αδίκων πράξεων, όσο και τα θύματά τους. (. . .) Το παρόν σύγγραμμα, ποτέ δεν είχε σκοπό να καλύψει όλο το φάσμα της δικαστικής ψυχιατρικής, αλλά να προσδιορίσει το πλαίσιο εφαρμογής της. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]