Το δίκαιο της αναίρεσης παρουσιάζει κορυφαίο δογματικό ενδιαφέρον, αφού αποτελεί το δίκαιο, στο οποίο αποτυπώνεται η συνολική σύλληψη της πολιτικής δικονομίας στην κυρωτική της μορφή, έχει δε τύχει στη χώρα μας εξαιρετικής θεωρητικής και νομολογιακής επεξεργασίας. Επιπλέον, το δίκαιο της αναίρεσης διατρέχει η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος, που αποτελεί, κατά την επιτυχή έκφραση του Γ. Μητσοπούλου, το ανέκφραστο θεμέλιο της λογικής διάρθρωσης της πράξης εφαρμογής του δικαίου. Επιβάλλεται, λοιπόν, για την ορθή κατανόηση του ενδίκου αυτού μέσου συχνά η αναγωγή σε ζητήματα γενικής θεωρίας και λογικής του δικαίου.
Στο ανά χείρας έργο επιχειρείται η συστηματική ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 552-582 ΚΠολΔ με βάση τα πορίσματα της δικονομικής θεωρίας, αλλά και της νομολογίας, πάντοτε δε σε κριτικό διάλογο, μέσω του οποίου προάγεται, άλλωστε, η ερμηνεία του δικαίου.
