Γέννημα του σκοτεινού ρομαντισμού, ο Πόε έγραψε τις πιο μακάβριες ιστορίες του για να ανταποκριθεί στα γούστα του αναγνωστικού κοινού της εποχής. Ο θάνατος, η νεκροφάνεια, η αγωνία της πρόωρης ταφής, το πένθος, αλλά και η επιστροφή των νεκρών, ήταν τα θέματα που προορίζονταν κάποτε για άμεση κατανάλωση, κι όμως του εξασφάλισαν παντοτινή φήμη.
Εκτός από τις ιστορίες αυτές, είναι καιρός να ξαναθυμηθούμε και το χιούμορ του, όπως αποτυπώθηκε αριστοτεχνικά, με όπλα του τη λεπτή ειρωνεία και τις εξωφρενικές υπερβολές. (Το ενδιαφέρον είναι πως κάπως έτσι, σαρκάζοντας, ξεκίνησε να γράφει την πρώτη του ιστορία τρόμου - για να διακωμωδήσει το είδος.) Κι ακόμα, το αστυνομικό του δαιμόνιο, που με τον επιθεωρητή Αύγουστο Ντυπέν άνοιξε το δρόμο στον Άρθουρ Κόναν Ντόυλ και στον Σέρλοκ Χολμς.
