Τη διετία 1998-99 η Σοφία Μιχαηλίδη καταπιάστηκε να θυμηθεί και να καταγράψει περιστατικά και κυρίως διαλόγους με κάποιους "δασκάλους", που επηρέασαν το ήθος και το λόγο της λίγης ζωής της. Αυτούς τους "δασκάλους" τους ονομάζει "Γέροντες".
Η θεματολογία των διαλόγων είναι ποικίλη και δύσκολα μπορεί ν` αντιληφθεί την όποια μεταξύ τους συνάφεια. Ίσως το μόνο που έχουν κοινό είναι η αγωνιώδης αναζήτηση "εξόδου" απ` τα αδιέξοδα της εποχής μας. Αναζήτηση που συνήθως και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των διαλεγομένων, έχει αρνητική κατάληξη.
