Στην τωρινή εποχή οι άνθρωποι φοβούνται για ασήμαντα πράγματα. Ο άντρας φοβάται ότι η γυναίκα του θα τον εγκαταλείψει, κι η γυναίκα φοβάται ότι ο άντρας της θα την εγκαταλείψει. Γιατί φοβούνται; Συνειδητοποιούν τι είναι αυτό που τους ενώνει; Μονάχα ο δεσμός της αγάπης είναι διαρκής και ακατάστρεπτος. Αν είστε ενωμένοι διά της θείας Αγάπης, καμία δύναμη στον κόσμο δεν θα είναι σε θέση να θραύσει αυτόν τον δεσμό. Αν αγαπάτε υπερβολικά ένα ανθρώπινο ον, θα το βλάψετε. Καθώς το σκέπτεστε, το καθιστάτε ανήσυχο, γιατί το ελέγχετε μέσω των σκέψεών σας. Το να αγαπάς ένα ανθρώπινο ον, σημαίνει να επιθυμείς το καλό γι` αυτό, και να το αφήνεις απόλυτα ελεύθερο. Είναι έγκλημα να ζητάς από αυτόν που αγαπάς να σε ανταμείψει για την αγάπη σου. Πρέπει να είσαι ικανοποιημένος επειδή του έκανες το καλό, απλώς και μόνον ως απόδειξη της δικής σου ουσίας. Αν προσπαθείς να ζεις στη σκιά ενός άλλου, ελπίζοντας να απολαύσεις μια ανάπαυση και μια φρεσκάδα κοντά του, έχεις χάσει. Κανείς δεν μπορεί να οικοδομήσει ποτέ την ευτυχία του άλλου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]